Міхась (Міхаіл Пятровіч) Даніленка (28
кастрычніка 1922, в. Ястрабка, Лоеўскі раён)
Нарадзіўся
ў сялянскай сям'і. Скончыў Рэчыцкае педагагічнае вучылішча (1941), мабілізаваны ў Чырвоную Армію.
Ваяваў на Паўднёва-Заходнім фронце, у маі 1942, непадалёку ад станцыі
Мікалаеўка (Украіна), быў кантужаны і трапіў у палон. У сакавіку 1944 уцёк з
лагера ваеннапалонных, са жніўня 1945 зноў у дзеючым войске. Працаваў
настаўнікам Казярожскай 7-гадовай школы Лоеўскага р-на. Скончыў завочна Гомельскі
педагагічны інстытут (1952).
У 1952-1982 - супрацоўнік газеты «Гомельская
праўда». З 1983 жыве ў в. Пустая Града Лоеўскага р-на. Член Саюза
пісьменнікаў СССР (з
1950).
Дэбютаваў апавяданнем
у 1940. Аўтар зборнікаў аповесцей і апавяданняў «Мая песня» (1952), «Майская
навальніца» (1959), «Наваселле» (апавяданні і нарысы, 1964), «Наш дом» (1971),
«Запаветны акіян» (1972), «Маці Мар'я» (1976), «Журлівіца» (1980), «Родная
зямля» (1982); кніг прозы для дзяцей «Вернасць слову» (1956), «Зачараваны
гарлачык» (1961), «На вуліцы Сонечнай» (1963), «Ключы бабулі Зімы» (1986).
Узнагароджаны ордэнам
Айчыннай вайны II ступені і медалямі. Адзначаны дзвюма граматамі ВС БССР,
Комментариев нет:
Отправить комментарий