Мэты:Пазнаёміць з жыццём і творчасцю сучаснага беларускага паэта, яго многажанравасцю, з новымі жанрамі ў беларускай літаратуры.
Развіваць мову, выразнасць у чытанні.
Выхоўваць любоў да прыроды, цікавасць да жыцця
сваіх землякоў.
Форма правядзення: літаратурная гасцёўня.
Абсталяванне: партрэт паэта. Кабінет упрыгожаны нацыянальнымі атрыбутамі.
Ход мерапрыемства:
Вядучы1: Алесь Разанаў –паэт ад Бога. Звычайны чалавек і
незвычайны паэт, які пошук і адкрыццё зрабіў сваёй рэлігіяй. Учым прызначэнне
паэзіі і яе сутнасць? Алесь Сцяпанавіч пра гэта напісаў так: “Усё ж такі
прызначэнне паэзіі не метафарызаваць рэчаіснасць, а пераўтвараць яе ў з’яву
наступнага парадку- у сэнс, у святло, у будучыню: не узбуджаць – а будзіць”.
Вядучы 2: Паэзія Разанава складаная, уражвае сваёй
філасофскай глыбінёй, неардынарнасцю,зашыфраванасцю, ускладненасцю формы, але
той , хто цярпліва ўчытаецца- духоўна багацее. Яго паэзія – паэзія думкі , яна
абуджае пачуцці , перажыванні, нешта патаемнае ў душы чытача, выклікае на
роздум.
Вядучы 1: У паэта ў
самых першых вершах і зборніках ёсць
прыняцце і разуменне сваёй значнасці, сваёй сілы, свайго таленту, свайго лёсу-
лёсу паэта.,
Чытальнік: А .Разанаў “Адно сказаць….”
Вядучы2: Алесь Разанаў піша, як пішацца, не азіраючыся на
аўтарытэта і паэтычных куміраў. Уяго ёсць свая “тайна”, ёсць што сказаць людзям
.Ён творыць сваё Быццё, свой Час, сваю прастору, сваю “новую рэчаіснасць”.
Філасаванне ў Разанава –Гэта нешта спантаннае і глыбокае. Пошук, тварэнне
сэнсаў, словаў, рэчаў і- не самамэта….
Гэта- адзіна магчымае для паэта існаванне –жыццё
– пошук слова: унутранае,, непераможнае пачуццё-жаданне, не выканаць якое
немагчыма, “Мэта –мара”, шлях што “усё прымае”.
Матэрыял для паэзіі спрадвечны- мова, шчодрасць
яе колераў і адценняў. Паэт не выбірае свой шлях. Шлях сам выбірае яго.
Вядучы1:Алесь Разанаў- асоба ў беларускай літаратуры
рэдкая, прывабная, адметная. Уся яго творчасць
стала падзеяй. Здаецца, ні адно
імя не выклікала столькі спрэчак, колькі імя Алеся Разанава.Традыцыянал
і яркі наватар, ён увёў у паэзію свае новыя жанры, здзейсніўся, па словах
крытыкі, як шкода і накірунак. Як вядома,новае нараджаецца цяжка, выклікае
рэзкае адмаўленне. Практычна кожны чарговы зборнік абвастрыў літаратурную
сітуацыю, выклікаў спазмы ідэалагічнай пільнасці. Прыхільнікі афіцыйных ісцін
дакаралі яго неўразумеласцю, а равеснікі хвалілі, мабыць, не зусім і не ўсім
зразумелыя творы падкупала дзёрзкасць паэта -быць непадобным на зразумелых.
“Наклікаў на паэта ганенні божы дар, талент, які дамагаўся поўнай творчай
свабоды…
Паэт рваўся ў непазнанае і паднімаў чытача над
будзённым раскладам дзён і смакотаю побыту, вёў да глабальнага зместу жыцця, да
праблем самарэалізацыі асобы”.
Вядучы 2:Але канфлікт з коравамі грамадства пачаўся
значна раней. Студэнт Беларускага ўніверсітэта быў аб’яўлены падбухторшчыкам і
падлягаў выключэнню. А за што? За тое, што ў ліку першых падпісаў зварот
студэнтаў універсітэта да кіраўніцтва рэспублікі з просьбай выкладаць прадметы
на беларускім аддзяленні філфака на
роднай мове. Камсамольскі лідар, выдатнік стаў нацыяналістам . Толькі
дзякуючы заступніцтву літаратурных колаў сталіцы , канфлікт абышоўся пераводам
Разанава ў Брэсцкі педінстытут.
Вядучы1: Першая кніжка пад смелай назвай для той пары
“Адраджэнне” выйшла ў год заканчэнны Алесем Брэсцкага педінстытута ( 1970 г.) Малады настаўнік некаторы час працаваў выкладчыкам у Кругельскай СШ Камянецкага раёна.
У 1972 годзе Разанаў быў прыняты ў Саюз
пісьменнікаў Беларусі і змог вярнуцца ў Мінск, увайсці ў групу беларускіх
пісьменнікаў, што ўвасаблялі маральны аўтарытэт літаратуры. Працаваў літсупрацоўнікам
газеты “Літаратура і мастацтва”,
часопіса “Родная прырода”, быў рэдактарам выдавецтва “Мастацкая літаратура”. У
апошні час Алесь Разанаў працуе намеснікам галоўнага рэдактара адноўленага
літаратурна- культуралагічнага часопіса “Крыніца”, навуковым супрацоўнікам
нацыянальнага навукова- асветнага цэнтра імя Ф. Скарыны. У творчым актыве
А.Разанава- пераклады з англійскай, нямецкай, балгарска- чэшскай, літоўскай,
латышскай, эстонскай, грузінскай моў, з моў , якімі не дужа валодаюць нават
лінгвісты. Але галоўнае, Разанаў- паэт.
Вядучы 2:Нарадзіўся Аляксандр Сцяпанавіч Разанаў у вёсцы Сялец Бярозаўскага раёна
Брэсцкай вобласці. Першыя вершы юнака былі
надрукаваны, калі ён вучыўся ў
шостым класе сярэдняй школы. Сапраўдны крок у літаратуру Разанаў зрабіў у 1996
годзе, калі ў газеце “Літаратура і мастацтва” у рубрыцы “Будзем знаёмы”
з’явілася вялікая падборка яго вершаў. Анатоль Вярцінскі ўспамінае : “ Уражвалі
самі па сабе вершы сваёй сілай, сваёй сталасцю, сваёй тугой пластычнасцю радка
І навізной сугуччаў, - уражваў і той факт, што
напісаны яны пяром вучня- старшакласніка вясковай школы. У мяне, помню, было
такое адчуванне, што адбылася сустрэча з цудам”.Давайце паслухаем некалькі
ранніх вершаў паэта з кнігі “Адраджэнне”
Чытальнік: “Ацежалелай галавы ніяк сцяблінка не падыме…”
(Разанаў А.”Спякота”/ Разанаў А. Адраджэнне.-
Мн.,1970. –с.42)
Чытальнік: “Празрысты звон,грымотны грукат…”
(Разанаў А.” Мова”/ Разанаў А. Адраджэнне.-
Мн.,1970.- с.25-260)
Вядучы 1: А вось яшчэ адзін класічны верш Алеся Разанава
ўжо з другой кнігі “Назаўжды”.
Чытальнік: “Чаромхі горкі пах..”
(Разанаў А. Нявыказаная балада/ Разанаў А.
Назаўжды: вершы і паэма.-Мн., 1974.-с.31)
Вядучы 2:Алесь Разанаў- аўтар ужо названых зборнікаў, а
таксама “Каардынаты быцця”(1976), “Шлях-360”(1981),” У горадзе валадарыць
Рагвалод” (1992), “Паляванне ў райскай даліне”(1995). Дзяржаўная прэмія імя Я.
Купалы ў галіне літаратуры ў 1990 годзе прысуджана Разанаву за кнігу “Вастрыё
стралы”(Мн., 1988). У выдавецтве “Мастацкая літаратура”, здадзены рукапіс
кнігі”Рэчаіснасць”. У “Залатой серыі” гэтага ж выдавецтва ў 1998 годзе
плануецца да выхаду кніга выбраных твораў паэта “лясная дарога”. У Берліне быў
надрукаваны зборнік паэзіі Разанава “Знакі вертыкальнага часу”. Пасля зборніка
Максіма Багдановіча, выдадзенага ў 1949 годзе, гэта першая кніга беларускага
паэта на Нямеччыне. Выйшла кніга твораў паэта і ў Балгарыі.
Вядучы1: Сёння ў беларускай паэзіі існуе такое паняцце,
як аўтарскія жанры Алеся Разанава. “Кожны твор у прынцыпе- гэта адкрыццё. Я ва
ўсялякім разе не прыхільнік колькаснага нарошчвання вершаў. Мне цікава расці,
мне цікава адкрываць. А калі кожны верш- адкрыццё, то і мабыць, яшчэ большае
адкрыццё, калі адкрываецца нейкі жанр”. Алесь Разанаў увёў у нашу літаратуру
новыя паэтычныя формы- версэт, квантэма, пункцір, якія найбольш поўна
прадстаўлены ў апошняй яго кнізе “Паляванне ў райскай даліне”(Мн.,1995).
Аўтарскія жанры, якія нельга знайсці ні ў адным даведніку- гэта формы
арганічнага самавыяўлення таленту Разанава, адпааведныя звышзадачы,якую ён сабе
ставіць.
Вядучы 2: Вершы-версэты па будове сваёй нагадваюць балады,
прытчы, спалучаюць у сабе апавядальную інтанацыю і філасофскую афарыстычнасць,
сюжэтнае развіццё і роздум, рэальнасць і магію фантазіі. Інтэнсіўна працуе ў
версэтах комплекс канкрэтызаваных абстракцый: час,прастора, рух, спакой ,шум,
цішыня. Пазнанне ідзе праз пераўтварэнне з’яў і прадметаў у паняцці аб іх.
Чытальнік:” Палову жыцця падаюся ў свет, палову- варочаюся
са свету…”
(Разанаў А. Бязмежжа/ Разанаў А. Вастрыё стралы.-
Мн., 1988.- с. 5)
Вядучы1: Давайце паслухаем версэт” Паляванне ў райскай даліне”,
які даў назву ўсёй кнізе.
Чытальнік: “ А потым выйшлі ў даліну… Сінелі ўдалечы горы,
урачыста высіліся лясы…:
Чытальнік:
“Пасажыры”
“ У пасажыраў сумкі, валізкі , торбы. Калі
пасажыры, спяшаючыся, бягуць, да свайго вагона, сумкі, валізкі, торбы ім у рукі
і ўпарта іх цягнуць назад…”
(Разанаў А.Пасжыры/Разанаў А. Паляванне ў райскай
даліне.- Мн., 1995- с.24)
Вядучы 2: З часоў свайго дэбюту ў літаратуры АлесьРазанаў
вельмі любіць мініяцюру- кароткі, сціплы гранічна скандэсаваны верш.
“У мініяцюр свая паэтка, свае асаблівасці , якіх
не вырашыць буйнай форме. У мікрасвеце мініяцюр не менш таямніц і магчымасцяў,
чым у мікрасвеце іншых жанраў. У мініяцюры пачынае гучаць, істотнець не толькі
асобнае слале і асобная літара, гук, гук- “электрон” верша. Мініяцюра
прадбачыць паэму: як зерне больш колас, чым сцябло, так і яна больш мікрапаэма,
чым мікраверш”.
Вядучы1: Уновым зборніку цэлы раздзел складаюць такія
мініяцюрныя формы, як пункцір. “Пункціры- гэта назіранне, думка, вобраз – тое,
што заўважылася вакол сябе ў рэчаіснасці. Што пастукалася ў тваю душу, у
свядомасць, што блізка падступілася.” Пункцір –гэта рыфмаваны куплет, дзе
захоўваецца рэха напеўнасці, 3,4, 5, 6 радкоў ад сілы, маленькая кропка
неабсяжнага жыцця. Уражвае трапнасць слова, нейкая незразумелая іх сіла.
Чытальнік: “Стаяць на балоце стагі з аснежанымі вярхамі-
тутэйшыя горы”
(Разанаў А./ Разанаў А .Паляванне ў райскай
дкаліне. –Мн., 1995-с. 58, 63, 67, 70, 72)
Чытальнік: “ Агарадзіўся ад наваколля
Плотам з бярозаў і соснаў
І сам за імі стаіўся
лес….”
(Разанаў А. Пункціры / Крыніца.- 1996.-3
–с.26-31)
Вядучы 2: Кожная з’ява, кожны прадмет у Разанава мае сваю
назву, свае слова, сваё паняцце – яны па сутнасці хочуць агучыцца, расказаць
пра сябе.
Вершаказ-жанр, праз які слова выяўляе свае
таямніцы і ўтварае свой нечаканы партрэт. “Горад”,”Дуб”, “Камень”, “Грошы”, “
Ноч”, “Сарочка” і гэтак далей –гэта вобразы- назвы, вобразы- тэмы. Давайце
паслухаем як хораша прачытваюцца вершаказы.
Чытальнік: “ Гузік”
“Гузік спрытна ўлазіць у шчыліну-пятлічку, але
назад вылезць не можа, застаючыся вязнем свайго спрыту, сваёй зухаватасці….”
( Разанаў А. Гузік / Разанаў А. Паляванне ў
райскай даліне. –Мн., 1995 – с.8)
Чытальнік: “Імя”
“ Кожны , хто прыходзіць на свет, атрымлівае сваё
імя…”
( Разанаў А. Імя / Разанаў А. Паляванне ў райскай
даліне. –Мн., 1995 – с.15)
Вядучы 1: Апошні раздзел кнігі “Паляванне ў райскай
даліне” пазначаны аўтарам як “ Зномы” . Гэта цэлая кніжка ў кнтжцы. Зномы-
празаічныя тэксты, філасафемы, што даюць афарыстычнае тлумачэнне той ці іншай
мастацкай з’явы, нават самому працэсу творчасці.
Чытальнік: “Кожны народ мае хаця б адзін геніальны твор, і
гэты твор –мова”
****
“ Творчасць –сустрэча з невядомым. Як толькі
невядомае замяняецца вядомым, яна немінуча пераўтвараецца ў імітацыю”.
****
Чытальнік: “ Кірунак і асаблівасць паэзіі: выказаць словамі
тое, што проста так, па-за паэзіяй, выказаць немагчыма, невыказанае.
Паэзія пачынаецца з немагчымасці казаць. Там, дзе
змаўкае і адчувае сваё паражэнне асоба, адраджэнца паэта”.
( Разанаў А. / Паляванне ў райскай даліне.-
Мн.1995-с.177,179,232,252)
Вядучы 2: У выдавецтва “Мастацкая літаратура” здадзены
рукапіс новай кнігі Алеся Разанава, якая мае назву “Рэчаіснасць”. Выхад яе
планаваўся на 1995 год. Але гэта не адбылося. Там будуць тыя самыя жанры, але
будзе і эксперыментальныя ўзнаўленні. Убудучай кнізе цэлыя пласты ўзнаўленняў:
Кірыла Тураўскі, Ф. Скарына, М. Сматрыцкі, В. Цяпінскі і іншыя. Перачытаць,
пераасэнсаваць старажытных аўтараў, узнавіць сродкамі сучаснай беларускай мовы-
для Разанава гэта значыць вярнуць іх у сёння, наступным пакаленням.
Вядучы 1: Што чакаць ад Разанава заўтрашняга? Новых
змястоўных формаў, неардынарных ідэй? “ Я думаю,што гэты паход доўжыцца. Ён
будзе доўжыцца, таму што недзе закладзены ў душу, які не хоча працаваць на
колькасць . Яму трэба нешта адкрываць, казаць тое, што дагэтуль не казалася.”
Нельга запраграмаваць талент. Спачатку было слова, і далей будзе слова, слова
Алеся Разанава ў нашай нацыянальнай літаратуры.
Чытальнік: “Лісце між
калюкоў
Буй- цвету наварожыць
І сцішнавата ў гэтай
варажбе…”
(Мацяш Н. Песня ў цярноўніку .Алесю Разанаву/
Мацяш Н. Шчаслівай долю назаві…: Лірыка.-Мн., 1990.-с.74)
Комментариев нет:
Отправить комментарий